Berrogeita hamarreko hamarkadatik aurrera, diktadura frankistaren arte-politika ofizialak norabidea aldatu zuen. Garai hartan beste herrialde batzuek egiten zutenarekin bat etorriz, arte modernoa babesten hasi ziren, estrategia diplomatikoen zati gisa. Soft power (botere biguna) deitu denaren tresnetako bat zen, limurtzearen eta sedukzioaren bidez eragina lortzera bideratua.

Veneziako Biurtekotik Eurovision Jaialdira, espainiar ordezkaritzek sariak lortzen zituzten, laudatuak eta ospatuak ziren. Lortu nahi zen helburua erregimenaren irudia hobetzea zen, 1945ean garaitutako faszismoetatik bereiztea, bere babesen espektroa nazio-mailan eta nazioartean sendotzea eta zabaltzea.

Noemí de Haro García Arte Garaikidearen Historia eta Kultura Bisuala Masterraren koordinatzailea da (UAM, UCM, MNCARS)

• Memoriaren basoak erakusketarekin lotutako jarduera
• Ikusi erakusketarekin lotutako programazioa.