Baptiste Trotignon (pianoa)

Baptiste Trotignon sei urterekin hasi zen pianoa jotzen. Nerabezaroan deskubritu zituen Jazza eta inprobisazioa, eta bere kabuz aritu zen ikasten.

1998an eratu zuen bere lehenengo hirukotea, eta 26 urte zituela bi album kaleratu zituen, Fluide (2000) eta Sightseeing (2001), bere belaunaldiko pianista ikusgarri eta osatuenen artean kokatu zutenak. Ondoren, Solo (2003) eta Solo II (2005) albumak etorri ziren piano soloan, entzuleen eta kritikaren harrera bikaina jaso zutenak. Harrezkero, 14 disko grabatu ditu lider gisa, 9 kolider gisa, eta beste hainbat gonbidatu, sideman edo konpositore gisa. Munduko antzoki eta jaialdi nagusietan aritua da, zuzendari artistikoa izan da, orkestra sinfonikorako piezak konposatu ditu (Different Spaces eta L'air de rien) eta artista handiekin kolaboratu du, tartean Tom Harrell, Brad Mehldau, Mark Turner, Melody Gardot, Nicholas Angelich, Jeff Ballard, Kurt Weill, Kate Lindsey, Minino Garay, Yosvany Terry, Joe Lovano, Avishai Cohen, Ibrahim Maalouf, Camélia Jordana, Romain Leleu, Arthur Teboul, Milton Nascimento, Vincent Peirani, Michel Portal, Enrico Rava, Archie Shepp?

Bere ibilbide artistiko luzean zehar sari ugari jaso ditu: Django d'Or, Prix Django Reinhardt de l'Académie du Jazz, Victoires du Jazz Frantziako Artista Berri Onenari (2003), Sari Nagusia Martial Solal Nazioarteko Jazz Piano Lehiaketan, Urteko Konpositorea Victoires de la Musique Classique sarietan (2014), Sacem-en Sari Nagusia, Alemaniako Echo Jazz saria Instrumentista Onenari teklatuen kategorian...

Laburbilduz, Batiste Trotignon bere belaunaldiko pianista onenetakoa da, musikari erakargarria, piano soloan hizkuntza pertsonala eta intimoa garatzen diharduena, beti mugimenduan, batzuetan astiro eta meditaziora hurbilduz, eta beste batzuetan, berriz, bortiztasuna eta birtuosismo ikusgarria erakutsiz. Piano soloan ematen dituen kontzertuetan, Troitignonek konposizio propioak eta sekuentzia inprobisatu luzeak konbinatu ohi ditu, eta sarritan sartzen ditu pieza klasikoen berrinterpretazioak, Beatlesen bertsioak, Cole Porter eta Billie Holidayren estandarrak, baita ?chanson française?-ko eta Brasil, Argentina edo Kubako pieza ezagunen bat ere.