Dantza, zuzeneko musika eta ahotsa uztartzen dira Eva Guerreroren konpainiaren lan berrian. Hiru dantzarik gorputz ezberdinen arteko espazio hori aztertzen dute, lurra bezala inorena ez dena. Mugimenduaren bidez leku ezkutu batera egindako bidaia.
Aurkakoez mintzo da Tierra de nadie, kontraesanez, hasiera-amaierez, gorputz infinituez eta bazterreko espazioez. Eta hurbiltzeaz eta urruntzeaz, distantziaz, ezkutuan dagoenaz, gorputz bat osatzen duten gorputz ezberdinez, edertasunaz eta itsusitasunaz, basatia denaz. Eta apneez eta korronteez, konkistez eta porrotez, eusteaz eta iragazteez.
Baina, beste ezeren gainetik, gorputzaz, gorputzaren lurraldeaz, gorputzaren mugez mintzo da Tierra de nadie. Gorputz neurrigabeaz eta gorputz desordenatuaz.
Segur aski asko interesatuko zaizu...
